Op dinsdag 30 oktober werd er gedebatteerd in het nieuwe auditorium van Van Doorne. De sessies van BNR en Van Doorne onder leiding van Rens de Jong zijn altijd goed om te beluisteren en deze keer was innvire van de partij.

De titel van het debat deed vermoeden dat het een discussie was aan de hype van HNW voorbij ging. Gelukkig was dat grotendeels ook zo. Met name de bijdragen van Annemiek Roobeek http://www.meetingmoreminds.com en Eefje Teeuwisse https://twitter.com/eefjeteeuwisse en Leen Zevenbergen http://www.leenzevenbergen.nl vond ik erg verfrissend.

We spraken met een grote groep over de uitdagingen van het doorbreken van patronen, de raamkijkers en plafondplakkers, de houdbaarheid van de hiërarchische organisatie en natuurlijk ook over het maken van (juridische) afspraken zonder terug te vallen op 20e eeuwse dogma’s.

Toch werden er, naar mijn smaak, veel HNW holle kreten geslaakt, directeuren die vertellen dat ze “er al in 2008 mee bezig waren en dat ze echt zien dat het werkt” vind ik verbazingwekkend. Deed je voor 2008 dan niet aan innovatie om je grootste asset tot betere prestaties te stimuleren?  Eigenlijk verbaasde het me ook niet.

Er werd ook gesproken over of we nog lang spreken over mensen als productie eenheden. Bizar vond ik uitspraken in de discussie over het betrekken van mensen in innovatie trajecten. “Professionals” zouden hiertoe in staat zijn, “maar een vorkheftruck chauffeur kan hier toch niets zinnigs over zeggen”.  Later sprak ik na met een onder meer een leidinggevende van Sandd http://www.sandd.nl die daar gelukkig ook anders over dacht. Dit sterkt mijn vertrouwen in de BV nederland weer.

Mijn wenkbrauwen gingen ook omhoog bij een uitspraak over het wetenschappelijk bewijs dat de meerderheid van de mensen gewoon vertelt wil worden wat ze moeten doen. Ik ben nog op zoek naar de bronnen hiervoor maar ik vermoed dat dergelijk bewijs gemakkelijk gevonden zou kunnen worden. Veel mensen zijn denk ik van nature redelijk lui, en het is natuurlijk ook makkelijk om achterover te leunen en te horen wat je moet doen. Toch is dit niet de manier om duurzaam te verbeteren en als organisatie te excelleren. Mensen die de kans krijgen betekenisvol met hun werk om te gaan en daar invloed op uit te oefenen zullen succesvoller zijn dan bedrijven waar men productie-vee houdt.

Update: Over de “bewijslast” van de uitspraak tijdens het debat is wel gecommuniceerd, maar de spreker heeft nog niet gereateerd…

Update II: Ron Doevermans, SNS-Reaal, zie ook in filmpje hieronder. Ik denk dat we nu kunnen stellen dat het product “Het Nieuwe Werken” waar SNS blijkbaar in 2008 al mee bezig waren niet de vruchten heeft afgeworpen waar men op gehoopt had..

This week the Orgatec, one of the largest office furniture fair in the world, was held in Cologne. A good indication of what the furniture industry thinks they have to do to uphold the trends in work design. All the major brands are represented. A lot of followers and some of the companies that are at least exploring the boundaries of office interiors. One of them is Abstracta, one of the industry leaders from Sweden when it comes to office acoustics, presentation means and flexible office furniture.

innvire has a long standing relationship with Abstracta when it comes to thinking about turning companies into great collaborators with more space to innovate. This was also the basis for bringing our Sketchalot whiteboard design with seating elements to their collection. This resulted into delivering our way of thinking to companies worldwide as Abstracta sells it products from the US to Australia.

For the occasion of this years fair, Abstracta published a magazine with 14 design stories, told from the designer of the product. Eelco Voogd of innvire was also featured, as design story 8, telling about the elements that create the optimum collaboration spaces.

When the magazine is available in PDF format, we will share it with you.

Sinds een decennium haal ik in presentaties en gesprekken de oude serie ‘little house on the prairie’ nog al eens aan. In deze gesprekken gaat het dan vaak over het feit dat technologie zoveel sneller gaat dan wij als mensen ons tijdig kunnen aanpassen. We passen ons steeds weer aan zonder de effecten goed te doorgronden. Daardoor voelen we ons soms ontheemd. Een gevoel wat in ‘Little house on the prairie’ niet thuishoorde. Een harde maatschappij in het wilde westen maar wel een plaats waar iedereen elkaar kende. De kruidenier wist de bestelling al voordat je binnenkwam en iedereen had een duidelijke functie in de gemeenschap. Het begon echt duidelijk te worden toen rond de eeuwwisseling e-commerce op stoom kwam en mensen uitvoerige processen en emoties via een stuk technologie moesten afhandelen; verleiden, keuzes maken, aankopen, levering regelen, terugbrengen, etc. Het was een proeftijd van hoe om te gaan met digitale interacties en het kiezen van producten en diensten zonder ze te proeven of te voelen.

Na de internet revolutie lijkt het alsof we nu aan een workplace revolutie gaan beginnen. We hebben geleerd om online te werken, te kopen, te communiceren en te administreren. Dit betekent dat we minder fysieke interacties hebben met elkaar. Ook nieuwe werkvormen prediken werken op afstand. Wij bij innvire vragen ons af wat de lange termijn effecten zijn. Wij marken dat er een bovengemiddelde interesses in producten en diensten zijn die teruggrijpen op gevoelens van 20 tot 40 jaar geleden. Vintage look & feel doen het goed, oude technologie wordt weer van stal gehaald en ouderwetse activiteiten vullen weer vaker het straatbeeld. Dit tegengeluid in de markt is voor ons een vraag en uitdaging. Wat willen mensen nu echt? Is het een tijdelijk tegenstribbel effect, of blijven wij mensen dichter bij de ‘apen’ dan over te gaan naar een gedigitaliseerde mensheid? En welke effecten hebben het doorduwen van productiviteit en bereikbaarheid op mensen, zeker met de wetenschap dat na 1940 de welvaart met meer dan 100% is gestegen en het welzijn met 2%. Persoonlijk zou ik mijn zinnen de komende vijftig jaar willen zetten op de ‘welzijn’ economie als grootste groeimarkt. Wat denkt u?

Sinds dat in 1962 door Marshall Mc Luhan de term ‘ Global Village’ werd geïntroduceerd, is deze term pas de laatste 10 jaar echt tot uiting gekomen. Was een telefoontje in 1992 naar  Amerika of Australië nog een kostbaar iets, nu volg je je vrienden, kennissen en zakenrelaties via twitter, instagram, facebook of linkedin. Men skypt dagelijks met collega’s over heel de wereld en retourtjes Berlijn of Barcelona gaan voor nog geen €100 euro weg.

Dat we meer moeten samenwerken blijkt wel uit alles wat er om ons heen gebeurt. China houdt de Amerikaanse economie overeind, Samsung levert chips aan Apple terwijl ze ook een miljard Euro boete moeten betalen en zo is iedereen van elkaar afhankelijk.

Afhankelijk is niet het juiste woord. Al deze voorbeelden zijn uitingen van schakels uit een waardenetwerk. We kunnen simpelweg niet meer alleen op deze aardbol regeren, ondernemen of strijden. Dat geldt ook voor de branche waarin wij werken als innvire. Waar vroeger vaak een architect of een aannemer rondom huisvestingsvraagstukken ging ontwerpen of bouwen, zijn het nu complexe vraagstukken geworden van ‘het waarom’, cultuur, concurrentiekracht, duurzaamheid, HR, ICT, en wat niet nog meer. Om dit soort vraagstukken goed te kunnen begrijpen en nadien voor opdrachtgevers ook bestuurbaar en kundig uit te voeren moeten multidisciplinaire teams gevormd worden. Teams, geen partijen. Een team heeft samen één gemeenschappelijk doel waar ze voor gaan. Daarvoor moeten ze ook uit hetzelfde hout gesneden zijn. Werk ethos, kwaliteit en kundigheid moeten een gelijkwaardig niveau hebben, ongeacht de expertise.

innvire en Brink Groep begrijpen dit maar al te goed. Waar innvire haar expertise op het analyseren, ontwerpen en activeren van doelgerichte werkstijlen en omgevingen ligt, is Brink Groep een autoriteit op het gebied van gebieds-, vastgoed advies, bouwmanagement en kosten advies. Onze gezamenlijke vaardigheden zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden in een groot aandeel van onze projecten. Daarnaast willen opdrachtgevers één aanspreekpunt en graag een partner die het hele proces overziet en kan begeleiden.

innvire en Brink Groep hebben daarom besloten in elkaar te investeren. innvire, onderdeel van innberg BV krijgt een nieuw platform, samen met Brink Groep en gaat als creatief onderdeel, zelfstandig binnen de groep verder. Dit biedt voor beide partijen veel meerwaarde op het gebied van het integraal bedienen van opdrachtgevers, uitwisselen van kennis over het huisvesting en vastgoed domein en het opschalen in projecten.

Wij zijn zeer verheugd om deze samenwerking aan te kondigen en kunnen u al projecten presenteren waarin deze meerwaarde tot uiting is gekomen. Heeft u vragen over de samenwerking of mogelijkheden, neem dan contact met ons op.